काटे अलगद बाजूला काढत
माझ्या ओंजळीतली फुलं
दुसर्या ओंजळीत सोपवताना,
माझा हातच होतोय फुलांचा
सुगंधानं दरवळणारा,
अन् मखमली स्पर्शाचा...
काही ओंजळी ठेवतायत माझी फुलं जपून
तळहातांच्या रेषांसारखी !
काहींना पत्ताच नसतो की ही फुलं आहेत !
जपून ठेवली पाहिजेत याचा !
माझ्या फुलांनी मात्र सुगंधित केलंय त्यांच्याही ओंजळीला... त्यांच्याही नकळत...
जेव्हा अशा अनेक ओंजळी लाभतील,
तिथं विसावतील फुलं,
तिसर्या ओंजळीत जाण्यासाठी...
तेव्हा बनेल गाणं !
सुगंधानं दरवळणारं...
खोलखोल झिरपणारं... आणि आकाशाला पोहोचणारं...
- डॉ. अतिंद्र सरवडीकर
*(हिंदी रूपांतर)*
काँटे ध्यान से हटा कर मेरी अंजली के फूल दूसरे की हथेली पर सौंपते हुए मेरा हाथ ही होता जा रहा है फूलों का!
खुशबू से महकने वाला और फूल से स्पर्श सा....
कुछ हथेलियाँ रख रही हैं, मेरे फूल जतन से
हथेली की लकीरों जैसे...
कोई समझ ही नहीं पाते, यह फूल हैं, इन्हे जतन से रखना होगा !
लेकिन मेरे फूलों ने महकाया है, उनकी भी हथेलियों को...
उनकी समझ से परे...
ऐसी कई अंजलिया साथ होंगी
फूल वहाँ आराम से ठहरेंगे... कुछ पल,
किसी तीसरी हथेली पर जानेसे पहले...
तब बनेगा एक गीत
महकने वाला
अंतरात्माओं को को छू कर
आसमान तक पहुँचाने वाला..
#गुरूपौर्णिमा #gurushishyaparampara
No comments:
Post a Comment